In de nacht van 31 januari op 1 februari 1953 werd Nederland getroffen door een van de meest verwoestende natuurrampen in zijn geschiedenis: de Watersnoodramp. Een combinatie van een zware storm, springvloed en zwakke dijken zorgde ervoor dat grote delen van Zeeland, Zuid-Holland en Noord-Brabant onder water kwamen te staan. Het water brak door de dijken, overspoelde dorpen en boerderijen, en eindigde op deze tragische wijze het leven van 1835 mensen. Als gevolg van de ramp verliezen 259 kinderen hun ouders.
Bovenstaande luchtfoto, kort na de ramp gemaakt, biedt een uniek perspectief op de situatie; een heel dorp dat onder water staat… geen plek om heen te vluchten voor de mensen als voor de dieren. Deze opname is een visuele getuigenis van de ramp, maar ook een stukje kunst wat de realiteit en herinnering van de verschrikkelijke ramp in leven houdt. Een zeldzaam inkijkje op een cruciaal stukje geschiedenis wat heeft geleid tot aanzienlijke voortgang in de waterbouwkundige sector en uiteindelijk tot de bouw van de Deltawerken.
